Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Μολαταύτα ο χρόνος καλπάζει, η ζωή προχωρεί. Δε μένει τώρα, παρά να περιμένουμε να μας χαρίσουν εγγόνια. Σ’ αυτά θα κάνουμε όλα όσα δεν κάναμε στα παιδιά μας. Σ’ αυτά θα χαρίσουμε τη στοργή, τη φροντίδα, την έγνοια και τα χάδια μας. Πριν μεγαλώσουν…
Υπερβολικοί παππούδες φυσικά, γιατί είναι η τελευταία μας ευκαιρία να ξοδέψουμε την υπέρμετρη αγάπη που δεν ξοδέψαμε, τότε. Για να βεβαιωθεί τούτο: πως μαθαίνεις να είσαι παιδί όταν γίνεις γονιός και γονιός όταν γίνεις παππούς.

Δυο χέρια
Δυο χέρια, δυο καρδιές